جدیدترین درمان های سنگ کلیه را بشناسید

جراحی تعویض مفصل لگن معمولا بعد از میانسالی انجام می‌شود. هیچ محدودیت سنی بالایی برای این عمل وجود ندارد. این جراحی را می‌توان برای هر کسی که رشد استخوان را کامل کرده یا در شرف تکمیل است، اعمال کرد. جراحی تعویض مفصل لگن به دلیل ارائه راه حل‌های قطعی برای افراد در گروه سنی 20 تا 40 سال، به ویژه در مواردی مانند دررفتگی مفصل لگن به نام دیسپلازی هیپ شناخته می‌شود.

جراحی تعویض مفصل لگن چگونه انجام می‌شود؟

جراحی تعویض مفصل لگن به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. کیفیت استخوان ممکن است در بیماران مسن پایین باشد. این بیماران می‌توانند با کمک ماده پرکننده‌ای به نام سیمان استخوانی تحت عمل جراحی پروتز قرار گیرند. در بیماران جوان با کیفیت استخوانی خوب، پروتزهایی که با مواد متخلخل پوشانده شده‌اند با باندهای محکم در قسمت‌های داخلی استخوان قرار می‌گیرند و به پروتز اجازه می‌دهند تا منبسط شده و در منافذ روی آن قرار گیرد. به این نوع پروتز، پروتز هیپ بدون سیمان گفته می‌شود.

اگر بیمار عفونت فعالی مانند عفونت مجرای ادرار یا گلو نداشته باشد، برای شروع آماده سازی برای جراحی، نمونه خون گرفته می‌شود. سپس با متخصص بیهوشی مشورت می‌شود. اگر مانعی برای جراحی وجود نداشته باشد، بیمار یک روز قبل از جراحی در بیمارستان بستری می‌شود. دیابت و بیماری‌های فشار خون مانعی برای جراحی تعویض مفصل لگن ایجاد نمی‌کند. با این حال، این بیماران همچنان باید تحت مراقبت دقیق قرار گیرند. علاوه بر این، سیگار کشیدن توصیه نمی‌شود زیرا خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

این جراحی را می توان تحت بیهوشی که به بیهوشی عمومی معروف است انجام داد. بسته به ترجیح جراح که جراحی را انجام می‌دهد، از یک برش پوستی 10 تا 20 سانتی‌متری روی مفصل لگن نیز استفاده می‌شود. در این مرحله از جراحی، استخوان‌های آسیب دیده از مفصل لگن خارج شده و با پروتز جایگزین می‌شوند. سپس بخیه زدن برای کپسول، فاسیا، عضله، پوست و بافت‌های زیر جلدی انجام می‌شود. تقریباً 6-4 ساعت پس از جراحی، بیمار مجاز است به طور معمول غذا بخورد. بیماران از غروب یا همان روز بعد از عمل شروع به راه رفتن می‌کنند. در طی این فرآیند لازم است بیماران از جوراب‌های فشاری و واکر استفاده کنند.

چه زمانی جراحی تعویض مفصل لگمن انجام می‌شود؟

مشکلات لگن بر زندگی روزمره بیمار تأثیر منفی می‌گذارد و باعث درد شدید می‌شود. درمان بیماری‌های مفصل لگن که باعث محدودیت حرکتی نیز می‌شود با جراحی پروتز باعث بازیابی کیفیت زندگی بیمار می‌شود. نکاتی که در تصمیم گیری برای جراحی باید مورد توجه قرار گیرد به شرح زیر است:

• درد لگن مانع از انجام فعالیت‌های روزانه مانند راه رفتن و خم شدن می‌شود.
• احساس دردی که در طول روز از جمله در هنگام خواب ادامه دارد.
• ناتوانی در انجام حرکات پا و سفتی در مفاصل.
• عدم مصرف دارو، فیزیوتراپی و برنامه های ورزشی برای پیشگیری از درد.

بهترین جراح ارتوپد

جراح ارتوپد نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی افراد دارد. این پزشکان در تشخیص و درمان مشکلات مربوط به سیستم اسکلتی و حرکتی انسان، از جمله آسیب‌ها و بیماری‌های مفصلی، کمر و ستون فقرات، استخوان‌ها، عضلات و رباط‌ها متخصص هستند. جراحان ارتوپد به وسیله روش‌های جراحی و غیرجراحی از جمله جراحی تعویض مفصل، جراحی ترمیمی، فیزیوتراپی و درمان‌های دارویی، به بیماران کمک می‌کنند تا بهبود یابند و به سلامتی خود بازگردند. از آنجا که مشکلات ارتوپدی می‌توانند بر توانایی انجام فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارند، جراحان ارتوپد علاوه بر ارائه درمان، به بیماران نیز آموزش می‌دهند که چگونه با استفاده از تکنیک‌ها و تمرینات مناسب می‌توانند از وضعیت بهتری برخوردار شوند و از ایجاد مشکلات جدید جلوگیری کنند.

عوارضی که ممکن است پس از جراحی تعویض مفصل لگن ایجاد شود چیست؟

بروز عوارض بعد از جراحی تعویض کامل مفصل لگن بسیار کم است. شایع‌ترین عارضه لخته‌هایی است که در رگ‌ها به دلیل جریان خون آهسته در پا ایجاد می‌شود. به منظور جلوگیری از این امر، درمان پیشگیرانه با داروهایی که خون را پس از مداخله جراحی رقیق می‌کند، آغاز می‌شود. در صورت لزوم می‌توان این درمان پیشگیرانه را تا 20 روز تمدید کرد. شروع زودهنگام راه رفتن پس از جراحی و اجتناب از بی تحرکی احتمال بروز این خطر را تا حد زیادی کاهش می‌دهد. علاوه بر این، استفاده از جوراب‌های فشاری در این مرحله نیز ممکن است برای بیمار مفید باشد.

عفونت ترسناک‌ترین چیز در عمل تعویض مفصل لگن است. بنابراین این موضوعی است که بیشترین تلاش را برای جلوگیری از وقوع آن می‌طلبد. در صورت عفونت، حتی ممکن است پروتز نیاز به تعویض داشته باشد. علاوه بر این، مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ضروری می‌شود. انجام عمل جراحی در یک مرکز خوب توسط بهترین جراح ارتوپد که در زمینه خود متخصص است به میزان قابل توجهی خطر عفونت را کاهش می‌دهد.

میزان موفقیت در جراحی تعویض مفصل لگن

میزان موفقیت جراحی تعویض مفصل لگن بسته به وضعیت سلامتی بیمار، سن و آسیب وارده به مفصل لگن متفاوت است. این عمل زمانی که محدودیت حرکت مفصل و ناهنجاری‌های استخوانی در مرحله اول درمان می‌شود، درصد موفقیت بالایی دارد، اما در بیمارانی که محدودیت حرکتی پیشرفته دارند، روند بهبود طولانی شده و شانس موفقیت کاهش می‌یابد. به همین دلیل عدم تاخیر در جراحی و عدم به تعویق انداختن بیماری‌ها یکی از نکات مهم در بازیابی سلامتی است.

آیا جراحی تعویض مفصل لگن محدودیت سنی دارد؟

اگرچه ممکن است حتی در اوایل بزرگسالی در موارد خاص، جراحی تعویض مفصل لگن مطرح شود. این جراحی عمدتاً بعد از میانسالی انجام می‌شود. هیچ محدودیت سنی برای این جراحی وجود ندارد. بسته به نشانه آن، می‌توان آن را برای هر کسی که رشد استخوان را کامل کرده یا در شرف کامل شدن است، اعمال کرد.

ماندگاری پروتز مفصل لگن چقدر است؟

انتظار می‌رود که پروتز حداقل 15 سال عمر کند، اگر کیفیت آن به خطر نیفتد. همچنین بیمارانی وجود دارند که این دوره برای آنها 30 سال یا بیشتر است. زمانی که پروتز به پایان عمر خود می‌رسد، می توان به جای تعویض کل پروتز، فقط قطعات اسپیسر را تعویض کرد. در برخی موارد که پروتز به پایان عمر خود رسیده است، می‌توان کل پروتز از جمله قسمت‌های اصلی که در استخوان قرار می‌گیرد، تعویض کرد. در هر دو مورد، طول عمر پروتزهای جدید ممکن است مانند اولین دندان مصنوعی باشد.

پیاده روی بعد از جراحی تعویض مفصل لگن

از آنجایی که شکایات محدودیت حرکتی، درد و لنگیدن پس از جراحی تعویض مفصل لگن بهبود یافته است، بیماران می‌توانند حداکثر روز بعد بلافاصله راه بروند. برای اطمینان از کنترل، ابتدا بیماران با واکر راه می‌روند. بسته به وضعیت بیمار، واکر یا عصا در عرض 2-3 هفته کنار گذاشته می‌شوند.

وضعیت خواب بعد از جراحی تعویض مفصل لگن

تکنیک‌های جراحی متعددی برای تعویض مفصل لگن وجود دارد. توصیه‌های بعد از عمل نیز ممکن است بسته به تکنیک اعمال شده متفاوت باشد. به طور کلی از بیماران خواسته می‌شود تا برای مدت معینی پس از جراحی به پشت بخوابند. زمان مورد نیاز برای دراز کشیدن به پهلو بر روی طرف عمل شده یا طرف دیگر بسته به نوع جراحی متفاوت است. به بیماران نحوه چرخش و دراز کشیدن به پهلو آموزش داده می‌شود. بیماران به طور متوسط ​​3-5 روز پس از جراحی در بیمارستان می‌مانند. به لطف پروتکل بهبودی سریع بیمار که در سال‌های اخیر اجرا شده است، بیماران می‌توانند در روز دوم پس از عمل ترخیص شوند. ماندن طولانی مدت در بیمارستان نیز از نظر خطر عفونت اثرات منفی دارد.