انواع زگیل تناسلی راه های انتقال و درمان بیماری

HPV یا پاپیلوماویروس انسانی یکی از ویروس هایی است که عامل پدید آمدن یکی از بیماری های جنسی STDs به نام زگیل تناسلی شمرده می شود. برای این ویروس به دلیل جهش های ژنتیکی متعددی که داشته است انواعی از ژنوتایپ ها شناسایی شده است که تاکنون تعداد آن ها به بیش از صد و هشتاد تایپ یا سویه رسیده است که از این تعداد حدود 12 تا 40 تایپ قادرند بیماری های خطرناکی مثل سرطان ها را در بدن انسان به وجود بیاورند.

انواع تایپ های مختلف زگیل تناسلی

تعداد زیادی از انواع تایپ های زگیل تناسلی وجود دارد که همانطور که گفتیم حدود 12 تا 40 تایپ پرخطر هستند و در صورتی که سریع تشخیص داده نشود و درمان نشوند می توانند سرطان های خطرناکی را به وجود آورند. مابقی تایپ های HPV کم خطر یا خطر متوسط تلقی شده اند و تنها امکان ایجاد بیماری های پوستی همراه با نشانه های پوستی HPV را پیش می آورند.

ابتلا به پاپول های پوستی یا گوشتی برجسته توسط تایپ های کم خطر پاپیلوماویروس انسانی جزو رایج ترین انواع ابتلا به زگیل تناسلی شمرده می شود. این پاپول ها به دنبال آلودگی بافت های پوستی بدن به تایپ های نوعcutaneous زگیل تناسلی در نقاطی مثل پوست دست ها، صورت، گردن، روی پلک ها، پاها و... پدیدار می شوند که گاه ممکن است بسیار ریز باشند که حتی با چشم دیده نشوند و گاهی هم امکان دارد درشت و گرد و تیره تر از پوست باشند.

به جز این ها، انواع پرخطر HPV برخلاف انواع کم خطر شکل ظاهری متفاوتی دارند و به طور معمول به صورت برآمدگی های خوشه ای شکل و یا گاهی گل کلمی شکل روی نقاط حساسی مثل دهان، زبان، نواحی تناسلی زن و مرد، کشاله های ران، رحم و دهانه ی رحم و یا مقعد به دنبال سکس در این نقاط ایجاد می گردند. این نشانه ها حتما باید جدی گرفته شوند و شناسایی تایپ شوند. چون اغلب در پی آلودگی این نواحی به ژنوم های HPV16 ،HPV18، HPV31، HPV56 و... ایجاد شده و علائم هشدار دهنده ی ابتلا به سرطان های مری، دهان، زبان، حنجره، مقعد، رحم و دهانه رحم، فرج، آلت تناسلی مردانه و... شمرده می شوند.

راه های انتقال زگیل تناسلی

پاپیلوماویروس انسانی مثل دیگر انواع ویروس ها مسری است با این تفاوت که قدرت سرایت خیلی بالایی دارد و طبق گزارش های پزشکی بالینی ارائه شده حتی با کمترین میزان تماس و ارتباط پوستی و یا رابطه جنسی در کمترین حد ممکن به دیگری انتقال پیدا می کند. در واقع بر اساس آنچه که در طول دهه ها مطالعه علمی و آزمایشگاهی روی این ویروس صورت گرفته است، مهمترین راه انتقال زگیل تناسلی بین افراد رابطه جنسی به ویژه روابط جنسی پرخطر همراه با رفتارهای افراطی مثل سکس دهانی، سکس گروهی و... است که عامل مهمی در انتقال بسیاری از عوامل بیماری زا همچون زگیل تناسلی بین افراد به شمار می آیند.

با این همه، گزارشات نشان داده اند که بوسیدن نیز می تواند راهی برای انتقال زگیل تناسلی باشد. استفاده از سرنگ مشترک آلوده به HPV در میان معتادان، استفاده از لباس زیر فرد آلوده به HPV، استفاده از مسواک و وسایل شخصی فردی که عادت به رفتارهای خطرناک جنسی دارد، استخرو سونا رفتن در حالی که فرد آلوده به HPV در آن محیط باشد و... نیز جزو عوامل مهم و خطرناک آلوده کننده ی دیگر افراد به پاپیلوماویروس انسانی محسوب می گردند.

راه های درمان زگیل تناسلی

تشخیص به موقع زگیل تناسلی و پس از آن اقدام به درمان زگیل تناسلی بصورت درست و اصولی جزو مهمترین گام ها در راه رهایی فرد از HPV هستند. برای افرادی که به زگیل های پوستی مبتلا هستند روش های درمان شامل استفاده از ژل ها و پمادهای حاوی اسیدها و ترمیم کننده های پوست می شود که داروهای موضعی همچون پودوفیلوکس، سینکاتچینز، ایمی کیمودآلدرا و... از آن دسته محسوب می شوند. این داروها کاربرد موضعی روی پاپول های پوستی زگیل تناسلی دارند و باید به صورت دوره ای مصرف شوند. به غیر از این ها، انواع توده های برآمده ی زگیل تناسلی ناشی از آلودگی به HPV های خطر متوسط مثل HPV6 و یا HPV11 را هم می شود با همین پمادها و داروهای موضعی برطرف کرد.

تنها در صورتی که این برجستگی ها ریشه دار و گسترده شده باشند و عوارض متعدد برای فرد به وجود آورده باشند ممکن است پزشک دستور به کارگیری روش های غیر دارویی مثل کرایوتراپی، لیزردرمانی، الکتروکوتر و... که از انواع روش های درمانی غیر تهاجمی تلقی می شوند می دهد. این روش های درمانی به طور معمول در درمانگاه ها و کلینیک ها به صورت سرپایی طی یک تا چند جلسه انجام میگیرد. اما هیچ کدام از این روش ها راهی برای بیرون راندن ویروس پاپیلوم انسانی نیستند و نمی توانند HPV را از بدن بیمار بیرون برانند.

پزشک به کمک سرمادرمانی یا حرارت درمانی ریشه های توده های سرطانی و توده های بدخیم زگیل تناسلی را می سوزاند و راه رشد دوباره آن ها را از بین می برد. با این همه چون ویروس در بدن فرد باقی مانده، ممکن است که پس از سال ها و در صورت بروز شرایط مساعد برای فعالیت دوباره ویروس، بیماری زگیل تناسلی مجددا عود کرده و فرد دوباره شاهد ابتلای خود به زگیل تناسلی شود.

از همین رو، معمولا پزشکان در کنار استفاده از روش های از بین بردن برجستگی ها و نشانه های زگیل تناسلی از دارودرمانی نیز برای بیمار استفاده کرده و توصیه به مصرف آنتی بیوتیک ها و داروها و گیاهان و قارچ های دارویی حاوی آنتی ویروس مثل گانودرمالوسیدوم، شیتاکه، دم بوقلمون و... می کنند. قارچ های دارویی حاوی ترکیبات بیواکتیوی هستند که نقش موثری در تقویت سیستم ایمنی و جلوگیری از رشد توده های سرطانی و بدخیم HPV داشته و در کنار بیرون راندن ویروس از بدن و تقویت سیستم ایمنی، سطح قدرت دفاعی بیمار را بالا برده و عفونت ناشی از فعالیت ویروس را به طور کامل می خشکاند.